Trabzonspor’un geçen yıldan ve hatta geçmişten gelen bir hastalığı var. Her şeyi yeniyor ama bu hastalığını yenemiyor.

Trabzonspor golü atınca yeni bir strateji geliştiremiyor. Maçı kazanacak işler yapamıyor. Golü atıyoruz ardından rakibe gel at diye bakıyoruz. Bu noktada ortaya bir proje koyması gerekenler maalesef saha kenarında yok. Son dönemde maalesef diyeceğim faydadan çok zararları var.

Hep söylüyorum yine söyleyeceğim. Kardeşim herkesi yeneceksin. Rakibi de yeneceksin, hakemi de yeneceksin, lobileri de yeneceksin.

***

Şampiyonluğa giden Trabzonspor çok badireler yaşadı yaşamaya da devam ediyor. Gerçekten de şampiyon olacak bir kadro kurulmuştu sezon başında. Sezon ortası takviyeler de fena değildi ama ardından yaşanan olaylar normal değildi.

Ünal Karaman’ın gidişi yerine yardımcısının geçmesi şampiyonluğa oynayan bir takım için bana göre kabul edilebilir değildi. Trabzon’un çocuğu dedik içimize attık. Demek ki duygularla olmuyor. Yetenek şart!

Sturridge vakası ve koronavirüsten kaynaklı Obi Mikel vakası takımın ayarlarını bozdu.

Ardından geçen yıl olduğu gibi sakatlıklar yakamızı bırakmadı. Bu ligde bizim kadar sakat veren var mı bilmiyorum.

Akşamki maçtan önce Nwakaeme’den sonra Ekuban’ı da kaybeden Hüseyin Çimşir, Guilherme ve Abdülkadir Ömür’ü kenarda kullanarak Sosa’yı merkeze yerleştirdi. Trabzonspor golü 3. Dakikada Kuzeyin Oğlu Sörloth ile bulmasına rağmen oyunun kontrolünü tıpkı Alanya maçında olduğu gibi eline alamadı. Trabzonspor adeta kanatsız oynarken yeni hocasından aldığı talimatları uygulayan Ankaragücü faullerle maçı kilitledi. Ankaragücü sadece ilk yarıda tam 19 faul yaparak resmen futbol oynanmasını engelledi. Bu maçın genelinde de böyle oldu.

Şampiyonluk yarışı içindeki Trabzonspor kendi evinde oynamasına rağmen rakibinden daha az şut çekti. Bunu Hüseyin Hoca nasıl izah edecek bilmiyorum.

Ruhsuz bir oyunun sonucunda düşme mücadelesi veren takımla berabere kalan Trabzonspor’un bu oyunla şampiyonluğa ulaşması çok zor. Hele bu yedeklerle bu lig istediğimiz şekilde bitmez.

***

TFF, MHK ve siyasi lobilerle hareket eden hakemler için söylenecek çok fazla bir şey yok. Onlar görevlerini layıkıyla yerine getiriyorlar! Verilen ve verilmeyen kartlar, verilen ve verilmeyen penaltılar yine devam etti.

Şu bir gerçek ki Nwakaeme ve Ekuban Trabzonspor’un şampiyonluk şansını yükselten oyunculardı, onlar yokken sıradan bir takıma dönüşüyor Bordo- Mavililer.

Trabzonspor’un bundan sonraki fikstürü çok daha zor olacak. Bunca sakat ortadayken haftaya Galatasaray deplasmanına gidecek. Trabzonspor sonraki 4 maçın 3’ünü düşme hattındaki rakipleriyle oynayacak.

Tuhaf ama ben hâlâ umudumu koruyorum. Tuhaf ama Galatasaray, Başakşehir’i yensin diye dua ediyorum.

Başka Trabzonspor yok…